Kinderen komen zonder handleiding

Een zwangerschap duurt negen maanden, en toch komt de bevalling steeds onverwacht. Plots sta je daar met een baby in je armen. Eerst overvallen door vreugde en geluk, daarna door twijfels, onzekerheid en verantwoordelijkheid: je bent nu een echte ouder...

We weten nog wel hoe het in onze kindertijd ging, en tegelijk denken we dan aan alles wat we anders willen doen. Langs de ene kant voel je je voor de leeuwen gegooid en moet je jezelf maar zien te redden. Langs de andere kant zijn die beproevingen en onzekerheid ook niet meer dan een kleine prijsje voor het meest opwindende en boeiende spektakel uit je ganse leven: je kleine spruit zien en helpen op te groeien.



Als ouder wil je steeds het allerbeste voor je kinderen: je wil ze overladen met geluk, gezondheid en voorspoed. We willen dat onze kinderen hun potentieel ten volle gebruiken en benutten, en uitgroeien tot mensen met fatsoen en aanzien in en tegenover de maatschappij.
Maar de weg daar naartoe kan wel eens hard zijn. En dat is moeilijk om als ouder te accepteren. Als onze kinderen vallen, voelen wij de pijn; als ze verliezen, verliezen wij mee; als ze verdrietig of ontgoocheld zijn, dan raakt dat ons tot diep in ons hart;...

Als liefhebbende ouders is geen moeite ons teveel om onze kinderen af te schermen van het kwade en het gevaar dat om elke hoek loert.

Jammer genoeg bereiken we met al die goed bedoelde daden niet altijd het gewenste resultaat. Leren onze kinderen dan wel wat ze moeten leren? Laten we hen wel de fouten maken die ze moeten maken? Zijn we te bezorgd? Of net helemaal niet?

We doen het allemaal met de beste bedoelingen:

• "Ruim je speelgoed op" - We willen onze kinderen tenslotte toch leren dat niets vanzelf komt.
• "Doe wat harder je best" - Het werk is nooit af, en we kunnen altijd beter, ook dat willen we hen meegeven.
• "Deel je speelgoed" - Delen en rekening houden met een ander, hoe kun je nu zonder in deze sociale maatschappij?
• "Eet je bordje leeg" - Wij geven je tenslotte toch gezonde en evenwichtige voeding, wij weten wat het beste is voor jou.
• "Zit recht" - Uitstraling betekent toch zoveel...

Als ouder doen we het allemaal met de beste bedoelingen, en toch...
Door telkens iets te willen meegeven, overladen we hen constant met bijsturingen en negatief geladen boodschappen. En zelfs al doen we het met de beste bedoelingen, hoe zou jij het zelf vinden om zo behandeld te worden?

Ouder zijn is niet eenvoudig, en kinderen komen niet met een handleiding. Elk kind reageert anders, en heeft andere bijsturingen nodig. Bovendien moeten wij het als ouders allemaal maar zien te combineren: de stress van ons werk, de huishoudelijke taken en dan ook nog op een verantwoorde wijze onze kinderen opvoeden.

Het lange termijn perspectief voor ogen houden, en op een coachende wijze - met respect voor ieders situatie en eigenheid - dat lange termijn resultaat dag na dag een beetje dichter brengen. Dat is wat helpt, dat is wat werkt!
Coachend opvoeden begint ook bij je als ouder gelijkwaardig op te stellen voor en bij je kinderen.
We willen altijd het beste voor ze, maar ook wij zijn niet perfect.

Dus, beste kinderen, probeer ons (ouders) te begrijpen. Het is nooit ons doel om een dubbele agenda te hebben, we hebben helemaal geen bijbedoelingen, en we verwachten nooit een wederdienst. Alles wat we willen, is wat het beste is voor jou. En zelfs al zijn we niet meer "cool", ook wij hebben iets geleerd in onze levensloop, en we hunkeren er naar om dat met jou te kunnen delen.
Want waarom zouden we je tegen dezelfde muur laten lopen als waar wij al eerder tegenaan zijn gelopen?
En als we ruzie hebben omdat we jou naar het beste van jezelf willen brengen door je gericht bij te sturen of terecht te wijzen, dan doen we dat omdat we om je geven.

Maar we bezitten ook niet alle wijsheid en we hebben ook niet op alle vragen een antwoord, ook al doen we soms alsof dat wel zo is. We weten dat we je wel eens - of meermaals - op je zenuwen werken. We weten en beseffen dat het om jouw leven gaat en dat we je daar in moeten loslaten.
We trachten ook alleen maar te doen wat goed voor je is. En daarmee maken we ook fouten.

Er is wel één ding dat we je kunnen beloven: we zullen er altijd voor je zijn. We zullen altijd jouw behoeften voor de onze zetten, en we zullen altijd de stukjes bij elkaar vegen wanneer er iets gebroken is. Niemand zal ooit meer van je houden dan wij als ouders.

Een ouder zijn, is een moeilijke en uitdagende "job". We klagen daar helemaal niet over, en we hadden het nooit anders gewild. Wij zijn gezegend en vereerd dat we jouw ouders mogen zijn.
Maar kinderen komen niet met een handleiding, en wij moeten fouten maken om dat te ontdekken. En tegen de tijd dat wij als ouder het helemaal begrijpen, dan zullen jullie zelf kinderen hebben, en kunnen jullie aan je ontdekkingstocht beginnen...




.