De schoonheid van consultancy

Twee weken geleden lanceerde ik de blog “STOP met investeren in consultants!”. Deze blog heeft onwaarschijnlijk veel stof doen opwaaien. Velen hebben er onderling over gesproken, de blog werd meerdere keren doorgemaild – hoogstwaarschijnlijk met vermeldingen als “ *verontwaardigd* moet je dit eens lezen…” – en vooral via de fora van LinkedIn is er bijzonder veel discussie ontstaan.
Zoveel discussie dat ik mij genoodzaakt voel om er een vervolgblog aan te wijden.

Niet dat ik mijn mening wil herzien. Want ik sta nog steeds steevast achter wat ik origineel geschreven heb. Wel om het verhaal in een bredere context te plaatsen.
Want zoals het hoort wanneer je eens lekker een knuppel in het hoenderhok wil smijten, is in de originele blog één deel van het verhaal lekker uitvergroot neergezet.

Hier enkele bedenkingen binnen een bredere context…

STOP met investeren in consultants!

Verslaafden geven niet altijd toe dat ze een probleem hebben. Ze rationaliseren en verantwoorden hun gedrag als ‘normaal’ gedrag.
Maar wat is ‘normaal’? Meestal betekent dat niet meer dan ‘gemiddeld’, en ‘gemiddeld’ is nu eenmaal verre van ‘subliem’ of ‘uitstekend’.

Wel, heel veel bedrijven – of beter gezegd de CEO’s, zaakvoerders en beslissingsnemers binnen die bedrijven – zijn ‘verslaafd’. Verslaafd aan quick fix oplossingen. Het is nu eenmaal veel eenvoudiger (en denkelijk sneller) om geld tegen de symptomen van een probleem aan te smijten dan om te kiezen voor de ‘échte’ oplossing ervan.

Ik zal direct met de deur in huis vallen…