Geluk als drijfveer

September, de maand waar heel veel mensen met gemengde gevoelens naar kijken. Voornamelijk omdat ons leventje steeds meer terug in zijn 'normale' plooi valt. Scholieren gaan terug naar school, en leerkrachten gaan terug werken. Dat op zich is al goed voor meer dan een miljoen mensen die terug het dagelijkse ritueel oppakken.

De belangrijke vraag is dan wel of het enkel een kwestie is van de dagelijkse routine terug op te nemen, of heel doordacht verder te bouwen aan datgene wat jij echt wil bereiken in je leven?



Even een zijsprongetje maken. Onlangs nam mijn bank het initiatief dat ze hun klanten beter willen kennen. Ze nodigden me dan ook uit voor een gesprek waarop heel hun werking en portfolio werd voorgesteld. Een van die zaken waren de verschillende formules van pensioensparen.

Er werden verschillende simulaties gemaakt op basis van verschillende spaargewoonten en op basis van verschillende levensstandaarden.

Wanneer ik die resultaten van die simulaties echter heel rechtlijnig bekijk, valt er mij één constante op doorheen heel het pakket aan mogelijkheden: als je volledig dezelfde levensstandaard wil aanhouden wanneer je gepensioneerd bent, dan mag je nog zo goed gespaard hebben, uiteindelijk komt het neer op ongeveer 4 jaar dat je volledig dezelfde standaard kunt aanhouden. Neem daar dan nog wat andere formules bij en ook datgene wat de staat aanvult, en je kunt dat misschien oprekken tot 12 jaar.
Als je dan tot je 65 jaar werkt, kom je uit op een leeftijd van 77 jaar.
Wetende dat de gemiddelde levensverwachting in België (afgerond) 80 jaar bedraagt, kan ik maar één logische conclusie trekken: ik heb een probleem...

En waarom ik deze pensioensdenkkronkel met jullie deel?
Heel eenvoudig. Als je je job aanziet als een noodzakelijk kwaad om daarbuiten of "later" met de leuke dingen bezig te zijn, dan ga je er klaarblijkelijk niet komen.
Je kunt je plezier - of algemener gezegd je geluk - maar beter niet uitstellen!

Denk ook vandaag al vanuit je eigen geluk, en streef je eigen geluk na in alles wat je doet!

Wanneer ik zulke uitspraak doe, krijg ik regelmatig de vraag of zulke houding dan niet heel egoïstisch is.

Wel, voor mij zit daar een kleine en heel belangrijke nuance aan verbonden: wat is je uiteindelijke doel?

Wanneer je uiteindelijke doel ook op jezelf gericht is, dan komt egoïsme wel heel dichtbij.
Wanneer je uiteindelijke doel eerder gericht is op anderen, loop dan je eigen geluk maar volledig achterna! Want dan zul zowel jij als de personen waarmee je in contact komt er beter van worden.

Ben je leerkracht en is je uiteindelijke doel om via jouw passie en overgave iets te kunnen overdragen aan de volgende generatie, zorg er dan maar voor dat je eigen geluk heel centraal staat. Want als jij gelukkig bent, en dat ook nastreeft, zul je je uiteindelijke doel ook veel beter kunnen verwezenlijken!

Je eigen geluk als drijfveer inzetten om datgene wat jij wil nalaten aan deze wereld veel beter te kunnen doen, dat is waar het uiteindelijk om draait!

.