Een Sanchez-moment

Gisteren avond/nacht werden in Londen de 30ste Olympische Spelen officieel gesloten met een al bijna even spectaculaire ceremonie als de opening.
We hebben 2 weken mogen genieten van topsport en verbluffende momenten. We hebben veel trots en fierheid gezien. We hebben veel ontgoocheling en tranen gezien.

Sport is emotie! En op één van zulke momenten wil ik nog eens uitgebreider terugkomen: het Sanchez-moment!

Felix Sanchez wint de 400m horden. Felix is al jaren een vaste waarde op de lage horden bij de mannen, dus op zich niet zo'n heel grote verrassing. Wat deze overwinning zo uniek maakt, is wat er zich na de finish afspeelde:

Sanchez hurkt zich op handen en knieën op de piste, en haal een foto van onder zijn startnummer. Hij barst in tranen uit, en geniet tegelijk heel intens van het moment.
Uiteraard wil heel de wereld weten wie of wat er op die foto staat. En dankzij de telelenzen blijft het verhaal niet lang een geheim:
Het is een foto waar Felix samen met zijn grootmoeder op staat. Zijn grootmoeder overleed in 2008 tijdens de vorige Olympische Spelen. Sanchez was toen ook op de Spelen, en kon dus niet bij haar overlijden aanwezig zijn.
Op dat moment heeft hij een belofte gemaakt: binnen 4 jaar sta ik terug op de Olympische Spelen, en behaal ik een medaille!

Deze overwinning was dus veel meer dan "alleen maar" goud behalen op de Spelen.

De medaille-uitreiking was voor Sanchez een nog emotioneler moment. De adrenaline van de wedstrijd was weggezakt, en het besef dat hij het daadwerkelijk voor elkaar had gekregen was gegroeid.
4 jaar lang, dag-in-dag-uit, elke keer opnieuw, vol overgave, passie en een hoogste toewijding zich volledig concentreren en storten op één nummer en één betrachting: goud halen in Londen om grootmoeder te eren!

En die cyclus is iets dat ik ieder van ons ook toewens. Want wie kan er nu zeggen waar hij/zij binnen 4 jaar zal staan?
Wie van jullie kan er nu zeggen wat jij zult behalen op 5 augustus 2016? (=de startdatum van de volgende Olympische Spelen)
En wie voor zichzelf toch een doel voor ogen houdt, wie gaat dat doel dan ook gedurende 4 jaar uiterst gefocust nastreven? En wie gaat het dan ook daadwerkelijk behalen?

Dat is wat ik jullie allemaal toewens: nu een fenomenale prestatie uitkiezen die je zult waarmaken in augustus 2016, en waarbij de passie zodanig groot is dat je er gedurende de komende 4 jaar elke dag opnieuw met even veel gedrevenheid en drang om te slagen aan zult werken.

Dat is wat ik jullie allemaal toewens: een Sanchez-moment!

.