.jpg)
Blijkbaar is het dus echt wel iets dat bedrijven van mensen verlangen.
De vraag is dan: wat zoeken die bedrjven nu echt als ze deze termen in hun vacatures opnemen?
Kijken we in een woordenboek, dan komen we op het volgende uit:
- Ondernemend: Geneigd om uit jezelf wat te doen
- Ondernemer: Iemand die een bedrijf heeft, die zaken doet
- Ondernemerschap: Hoedanigheid van ondernemer zijn
Als we iets verder kijken naar een mogelijke verklaring:
Een persoon die bereid en in staat is een nieuw idee of uitvinding om te zetten in een succesvolle vernieuwing.
Op zich allemaal leuke omschrijvingen, alleen geeft het niet zo heel veel meer inzicht in de vraag wat het nu echt betekent.
Tot nu toe heb ik zelf er ook nog nooit zwaar mijn hoofd over gebroken, en heb de termen in de vacatures altijd geïnterpreteerd als "initiatief nemen". Maar als het dat is, waarom worden dan niet gewoon die woorden gebruikt?
Tot nu toe heb ik zelf er ook nog nooit zwaar mijn hoofd over gebroken, en heb de termen in de vacatures altijd geïnterpreteerd als "initiatief nemen". Maar als het dat is, waarom worden dan niet gewoon die woorden gebruikt?
Nu The Happiness Factory sinds 1/1/'11 operationeel is, behoor ik dus sinds kort ook tot de groep van mensen die het etiket van "echte" ondernemer op gekleefd krijgen. En ik moet toegeven, sinds ik in deze rol zit, begin ik ook veel beter alle aspecten en kleine details van de woorden 'ondernemen', 'ondernemerschap' en 'ondernemer' te ondervinden.
Je doet veel meer dan zaken. Je hebt een idee, een concept, dat je matuur en groot wil doen worden. Je ziet kansen, mogelijkheden en opportuniteiten overal om je heen. Je wil er op inspelen, en daarvoor moet je telkens opnieuw hindernissen (groot of klein) overwinnen. Je wordt overspoeld met ideeën, ingevingen, goede raad, aanbevelingen en dingen die je nog allemaal wil en zou kunnen realiseren. Soms krijg je er misschien zelfs wel stress van, of heb je het gevoel van achter je benen aan te rennen. Je moet je niet alleen concentreren op de inhoud, maar even goed op het vormelijke, het wettelijke, het financiële, het administratieve,...
En tegelijk moet je standvastig zijn en trouw blijven aan de kern van je idee. Je moet kunnen evolueren en kunnen meegaan, en toch een duidelijke richting hebben en die ook kunnen overbrengen.
Kritiek zie je als een uitdaging, feedback als een geschenk, positieve commentaren als een bevestiging.
Je leeft voor je idee, en probeert alles te combineren in werkdagen van 24 uur per dag.
Zijn dit de dingen waar bedrijven in hun vacatures naar op zoek zijn?
Zou je je als werknemer ooit zo achter je bedrijf of het idee van het bedrijf kunnen zetten dat je op deze wijze je functie uitvoert?
En vooral, wat is dan het gedeelde aandeel van alle partijen om dit te bereiken? Want is het dan alleen de kandidaat die dat 'ondernemerschap' moet kunnen voorleggen?
Zoals ik het nu aanvoel - als "echte" ondernemer - lijkt het woord nogal snel gebruikt te worden voor wat er in werkelijkheid mee bedoeld wordt.
Of misschien ook niet, want hoeft de definitie van 'ondernemen' zich enkel te beperken tot business-gerelateerde zaken?
Zoals ik het hierboven omschrijf, spreek ik over een idee of concept dat je wil uitwerken. En dat idee kan natuurlijk ook perfect een idee zijn dat betrekking heeft op je 'gewone' leven.
Als je voor jezelf echt in iets gelooft, en dat echt wil bereiken, je daar volledig voor gaat en je leven er op afstemt, dan ben je ondernemer. Een ondernemer van je eigen leven!
Je sleutelt aan jezelf, je houdt alle opportuniteiten in de gaten, je voelt wanneer het moment daar is om door te breken, en je profiteert van alles wat zich aanbiedt.
Zo zijn er voorbeelden genoeg te verzinnen waarin ieder van ons wel eens het ondernemersbloed heeft voelen stromen in zijn privéleven. Denk maar aan de zoektocht naar een geschikte woning (ga je huren, kopen, bouwen of verbouwen, in welke regio, welke kansen dienen zich aan, welke van die kansen moet je absoluut grijpen,...), of het opzetten van een groot feest (welke gasten nodigen we uit, wat serveren we, waar houden we het feest, hoe zorgen we voor de juiste sfeer,...).
Meestal aanzien we zulke zaken als projecten die we afwerken. Je zou dus kunnen stellen dat het ondernemerschap van jouw leven zich eerder in fasen afspeelt.
En wat gebeurt er dan tussen deze grote stappen?
Hoe houden we de grote brokken van ons leven dan toch bij elkaar?
En wie is hier zo bewust mee bezig dat hij/zij continu en van 's morgens tot 's avonds zijn eigen ondernemer is van zijn eigen leven?
Uiteindelijk ben jij de best geplaatste persoon (eigenlijk de enige persoon) die kan beslissen waar je met je eigen leven naartoe wil, en hoe je daar invulling aan gaat geven.
En dat is niet iets dat je in grote verwezenlijkingen realiseert.
Daar moet je dag na dag, in kleine baby-stapjes continu aan werken.
Tenslotte is het ook de vastberaden en volgehouden kracht van de vallende druppel die uiteindelijk de steen zal uithollen.
Dat is een vorm van ondernemerschap die we allemaal kunnen bereiken, en die ons uiteindelijk nog de grootste opbrengst zal geven die we ooit kunnen voorstellen: een geslaagd en gelukkig leven!
Weten wat je wil, en resoluut kiezen voor de belangrijkste dingen eerst. En vanaf dan, zoals een echte ondernemer, rekening houden met alle facetten, alles wat zich aandient, alles wat je tegenkomt, en heel beweeglijk te zijn en blijven zonder je vaste kern te verliezen.
Het klinkt uitdagend, het lijkt aartsmoeilijk, en toch zijn we er allemaal dagelijks mee bezig.
Als we dan nog de volgende stap kunnen zetten om daar ook bewust mee bezig te zijn, dan hebben we de eerste stap gezet naar bewust ondernemerschap in ons eigen leven!
En wees niet bevreesd of aarzel niet, de wereld zit vol verrassingen en mogelijkheden, we hoeven ze alleen maar te plukken!
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten