Gedreven door passie verbind je de bolletjes...

Naar aanleiding van het blogstukje "Is bloggen maar wat blablabla...of zit er meer achter?" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/is-bloggen-maar-wat-blablablaof-zit-er.html), en in navolging van de eerder verschenen stukjes hierover "Verhaaltjes voor volwassenen..." (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/verhaaltjes-voor-volwassenen.html) en "Knijp je ogen dicht en zie meer!" (http://inspiflectie.blogspot.com/2011/11/knijp-je-ogen-dicht-en-zie-meer.html), komt dan hier het sluitstuk van deze trilogie.

Net zoals met een goede film of mooi vuurwerk, komt de climax altijd op het einde. En dat is met dit stukje ook zo. Hier kijk ik al weken naar uit om het te kunnen schrijven. Al was al het voorgaande nu eenmaal nodig om deze climax te kunnen bereiken.

De combinatie tussen verhaaltjes vertellen - waarbij je toch een algemeen en groot geheel wil wegzetten - en het in detail focussen op iets - waarbij dan weer net een heel deel van de wereld wegvalt - schept nu net een heel bijzonder spanningsveld!



Beide 'kunsten' zijn namelijk nodig.
Af en toe moet je voor jezelf even het grotere geheel durven overschouwen, en eens kijken welk traject je al hebt afgelegd. Uit die reflectie kun je dan eenvoudig jouw verhalen destilleren. Het gaat namelijk over je eigen belevingen, en het pad dat je daarbij hebt afgelegd, zowel met vallen als met opstaan.
Langs de andere kant kun je niet altijd reflecteren op wat je hebt gedaan. Soms moet je ook wel eens iets doen. Je moet je dan kunnen vastbijten in de details van de uitvoering. Want net die focus en gedrevenheid zullen je naar grenzeloze hoogten brengen en zal je de resultaten van topsport opleveren.

En als je deze 2 aspecten mooi en gebalanceerd toepast, kun je een fantastisch leven leiden.
Of ontbreekt er nog iets?

Want bij het reflecteren en het leren uit de stappen die je gezet hebt, kijk je achterom.
Bij het focussen kijk je in de diepte.
En wanneer kijk je naar voren?
Heb je dan geen uitgestippeld levenspad nodig om telkens te kunnen bepalen wat je volgende zetten zullen zijn?

"Jaen" (ja en nee) is hier het correcte antwoord.
Ja, je hebt doelen nodig. Al zullen die doelen je geen uitgestippeld levenspad opleveren. En als je wel zo'n volledig uitgestippeld pad zoekt, dan is de kans op tegenslag of afwijking zeer groot.
Dus Nee, geen uitgestippeld levenspad. Wel hoofdlijnen en richtingen.
Aanzie de doelen die je jezelf stelt meer als een wolkje. Het wolkje - de droom -  waar je naartoe wil.
Dat wolkje van dromen vormt jouw diepgewortelde, intrinsieke motivatie,... jouw passie!
Zeg maar gerust de brandstof van jouw motor.


Wanneer je gelooft in deze brandstof en je passie z'n werk laat doen, zul je ongetwijfeld vooruit getrokken worden om telkens opnieuw een volgende stap te zetten.
Focus en verdieping heb je nodig om deze stappen telkens nauwkeurig en vol overgave te zetten.
De onzekerheid die je af en toe zult voelen door jouw passie te volgen, kun je te lijf gaan door regelmatig te reflecteren en het verhaal of grotere geheel in je pad te zien.

Vertrouw dus op jouw passie, en je zult de juiste stappen in je leven zetten!

Of om het met de woorden van Steve Jobs te zeggen:

You can not connect the dots looking forward, you can only connect them looking backwards.
So you have to trust that the dots will somehow connect in your future. You have to trust in something, your guts, destiny, god, life, karma,..., whatever, because believing that the dots will connect down the road, will give you the confidence to follow your heart, even when it leads you of the well worn path. And that will make all the difference.

De volledig speech waaruit deze quote is ontleend, kun je hier bekijken:




.