De e-fiets als metafoor

De elektrische fiets wint steeds meer aan populariteit. Zoveel zelfs dat de Fietersbond afgelopen weekend liet verstaan te pleiten voor een cursus voor mensen die met een elektrische fiets rondrijden.

Langs de ene kant is het succes van de e-fietsen toe te juichen:
Mensen die anders de auto zouden nemen, nemen nu net iets sneller de fiets (ook weer goed voor het milieu). Daardoor gaan meer mensen aan lichamelijke beweging doen, waardoor er dus meer mensen zijn met een gezonde en gelukkige levenshouding (gezondheid en geluk hangen nu eenmaal sterk samen).

Vanuit dit oogpunt een absolute ‘HOERA’ voor de elektrische fiets.

Langs de andere kant blijft het toch opmerkelijk dat er heel wat mensen dat extra duwtje in de rug nodig hebben om de overstap naar de fiets te maken.
Het vraagt iets van een mens om telkens door weer en wind, in winter en zomer, toch weer het stalen ros te bestijgen en met de fiets je verplaatsingen af te leggen.

Niet alleen de weergoden kunnen een belemmerende invloed hebben, ook de heuveltjes en het gewicht van de bagage kan er soms net te veel aan zijn.

Zo’n elektrische fiets geeft je letterlijk een extra zetje, waardoor al veel van die drempels worden weggenomen. Het resultaat spreekt voor zich: de e-fiets wint elke dag nog aan populariteit.

Als ik nu even naar een heel andere wereld stap, de wereld van coaching en begeleiding, dan merk ik dat er nog steeds veel mensen zijn die wat terughoudend staan tov externe begeleiding.

Nochtans is het werk van een coach eigenlijk net hetzelfde als wat een e-fiets doet: een extra duwtje in de rug geven, waardoor er al heel wat drempels wegvallen, en je zo in staat bent om beter en vlotter je doel te bereiken.

Het enige verschil met de e-fiets is dat ik me kan voorstellen dat – wanneer je de elektrische fiets gewend bent – het lastig kan zijn om terug op een gewone fiets te stappen.
Als coach werk ik er wel altijd heel bewust aan dat mijn interventies en bijdragen slechts tijdelijk zijn: na verloop van tijd moet je je zonder coach ook kunnen redden.

Je zou coaching dus kunnen aanzien als een elektrische fiets die je op weg helpt om goed en vlot te kunnen fietsen, waarna zijn bijgeleverd vermogen langzaam afneemt zodat je uiteindelijk op eigen krachten toch alle uitdagingen van de fietser aan kunt!


Zou je zelf ook wel een duwtje in de rug kunnen gebruiken?
Kijk dan even op http://www.thehappinessfactory.be wat we voor elkaar zouden kunnen betekenen.

En dan wens ik je alvast veel “fiets”(coachings)-plezier!