Het mysterie van de vuilbak

Een tijdje geleden viel het mij plots op dat ik in onze buurt op alle vuilbakken 2 groene strepen zag verschijnen. 2 op de voorkant, en 2 op de achterkant, daar waar de openbare vuilbakken tot dan toe altijd gewoon grijs waren geweest.
2 intrigerende groene strepen die mij in zekere zin wel konden boeien. Waarom werden ze plots op alle vuilbakken aangebracht? Zou het een betekenis hebben? Zou het op alle vuilbakken zijn?

Ik begon er steeds meer op te letten, en over gans Antwerpen zag ik de 2 groene strepen opduiken. Overal, behalve op de vuilbak bij ons op het einde van de straat.
Opmerkelijk.
Zouden ze hem toevallig over het hoofd gezien hebben bij het aanbrengen van de strepen? Dan zou het de ophaaldienst toch wel opvallen bij hun volgende ronde, en zou de vergetelheid toch wel snel worden weggewerkt, was mijn aanname. Maar dat bleek niet zo te zijn. We zijn ondertussen al enkele maanden verder, en nog steeds heeft "onze" vuilbak geen 2 groene strepen!
Is dit een vorm van discriminatie? Waarom "onze" vuilbak niet?

Telkens als ik op wandel ga door het Antwerpse, ga ik nu op zoek naar familieleden van "onze" streeploze vuilbak. Misschien staat er ergens nog wel zo eentje. En hoe mooi zou dat zijn, dan is "onze" vuilbak niet meer alleen.
Maar tevergeefs. Nog nergens heb ik een vuilbak gevonden zonder groene strepen.
Soms denk ik dat ik een streeploos familielid heb gevonden, en ontsnapt mij een enthousiast juichje, maar al even snel verdwijnt het enthousiasme terug wanneer dan blijkt dat het eerder om slijtage of vandalisme gaat, maar de vuilbak in kwestie toch wel tot de gestreepte soort behoort.

Ik voel al bijna een soort van medelijden, een diepe vorm van empathie, ten opzichte van "onze" vuilbak.
Ik voel al bijna een soort verontwaardiging. Wat heeft hij misdaan om buitengesloten te worden uit de wereld van de gestreepte vuilbakken?
Ik zou al bijna een actiegroep willen starten om de eenzame situatie van "onze" vuilbak aan te kaarten, en te ijveren voor zijn recht op strepen.

Maar ach, het is toch maar een vuilbak...


Waarom vertel ik dit verhaal?
Wel, omdat het heel veel zegt over mij, over waar ik aandachtig voor ben, over wat mij raakt, en over wat mij drijft.
Gelijkheid en rechtvaardigheid zijn 2 sterke waarden voor mij. Zo sterk dat ze zelfs geactiveerd worden door de ongelijkheid bij vuilbakken.

Waarden zijn dan ook sterke drijfveren. Wanneer je de kracht van je waarden positief kunt inzetten, zorgen ze voor een enorme energie en gedrevenheid. Je werkt aan iets dat groter is dan jezelf. Je krijgt er richting en daadkracht door.

Kiezen voor een waardegedreven leven, is kiezen voor een intens leven. Een leven waarin je jezelf verbindt met je diepste drijfveren, een leven waarin je kunt staan voor datgene wat jou echt gelukkig maakt.

Essentieel is dan natuurlijk wel dat je je waarden kent, en volledig kunt doorleven.
Ken jij die van jou? En slaag je er in om ze elke minuut van de dag in te zetten, te voelen en te doorleven?

Kom anders eens praten met The Happiness Factory, ik breng je graag in contact met jouw waardegedreven leven.