Leef 7,5 minuten langer door het lezen van dit blogje!

Eerder deze week belde ik een ex-collega op omdat ik hem had uitgenodigd om als 'proefkonijn' te fungeren voor mijn nieuwe Happiness@Work Survey. Het werd niet zomaar een standaard telefoontje tussen 2 personen die vroeger veel met elkaar hebben samengewerkt. Hij vertelde mij zijn persoonlijke verhaal over de gezondheidsperikelen die hij momenteel doormaakt, en alle kopzorgen die dat met zich meebrengt.

Even slikken om zo'n heftig verhaal te horen, en plotseling lijken dan je eigen dagelijkse probleempjes veel minder groot en relevant te worden.

Toch raar, niet? Waarom moeten wij als mens bijna altijd eerst een zeer ingrijpende gebeurtenis meemaken vooraleer we de écht belangrijke zaken van de bijzaken kunnen onderscheiden?

Een leven lang leren

Waar was jij 2 jaar en 2 maanden geleden?
En wat was je dan aan het doen?
Als je nu datzelfde zou doen, zou je het dan anders doen?
Of om het anders te zeggen: wat heb je in de afgelopen 2 jaar en 2 maanden bijgeleerd?

Houd de antwoorden op deze vragen even in gedachten bij je. Ze komen nog van pas op het einde van dit blogje.

Laat me eerst even een verhaaltje vertellen over hoe mijn zoontje (Tjorben) mij vandaag weer fenomenaal verrast heeft:

Een Sanchez-moment

Gisteren avond/nacht werden in Londen de 30ste Olympische Spelen officieel gesloten met een al bijna even spectaculaire ceremonie als de opening.
We hebben 2 weken mogen genieten van topsport en verbluffende momenten. We hebben veel trots en fierheid gezien. We hebben veel ontgoocheling en tranen gezien.

Sport is emotie! En op één van zulke momenten wil ik nog eens uitgebreider terugkomen: het Sanchez-moment!

Zo word je een legende!

Iedereen die de Olympische Spelen van dichtbij of veraf volgt, kon er afgelopen zondag niet om heen: Usain Bolt heeft de 100m gewonnen, en is daarmee goed op weg om zijn hoogste betrachting - een levende legende worden - te behalen!

Er zijn een hele reeks feiten die deze finale onwaarschijnlijk spectaculair maakten:

• alle finalisten eindigden binnen de magische grens van 10 seconden (op Powell na, maar die blesseerde zich)
• de top 4 loopt 9.80 of minder!
• de bezetting was zodanig sterk dat zelfs met de plaatsen 8 tot 16 er een finale had kunnen gelopen worden, met namen zoals Dwain Chambers en Derrick Atkins naast de piste.

En toch was er nog één ding dat de overwinning van Bolt nog legendarischer maakte.
Iets dat we allemaal kunnen meemaken, en zo ook zelf een legende kunnen worden in datgene waar je zelf goed in bent...